Evelineline

 Najgorsze co może się zdarzyć, najgorsze ze wszystkich rzeczy jakie istnieją to litość. Zaślepieni wizją tego, że ktoś jest idealny, stworzony dla Nas, często nie widzimy tego, że to my dopasowujemy się do kogoś. Instagramowe sytuacje zdarzają się każdemu: wolnym, w związku, po rozwodzie, szukającym, obojętnym, niezdecydowanym. Niech pierwszy rzuci kamień ten, kto nigdy nie czekał na Jej/Jego relację, kto nie sprawdzał obsesyjnie czy dodał/dodała nowe zdjęcie, czy obserwuje kogoś nowego.    Widzisz, że obserwuje chudsze, ładniejsze, lepiej wyretuszowane i zalewa Cię krew. Nawet w połowie nie jesteś taka jak 80% lasek, które obserwuje. Zastanawiasz się co jest z Tobą nie tak? Nagle wszystkie Twoje plany na temat Waszej przyszłości toną pod gruzami. Przecież będąc z nim w związku, nie będziesz mogła skupić się na niczym innym niż myślenie "Czy on już dzisiaj sobie popatrzył, polakował, poscrollował?  Wszystko zaczyna się od głupiego "follow". Dajesz i czekasz czy odwzajem

Zbliża się piąta rocznica rozpoczęcia mojej działalności związanej  z prowadzeniem bloga. Z tej okazji planuję krótki lub dłuższe, w  zależności od tego ile pytań zadacie, Q&A. Pytania możecie  zadawać anonimowo pod linkiem: PYTANIA DO Q&A

#15lat Czuję, że tracę  kontrolę. Całkowicie paradoksalnie. Kontroluję  każą kalorię, każdy odruch ciała. Waga zaczyna spadać, czuję się lepiej, kiedy zjadam mniej niż poprzedniego dnia. Nieważne czy o 500 czy o 50 kalorii. Najważniejsze, że mniej. Mieszkam na stałe z rodzicami, prawie nikt do mnie nie przychodzi. Nie jestem do tego przyzwyczajona. Coraz bardziej uciekam w świat offline. Są tam osoby podobne do mnie. Mam wrażenie, że nagle zamiast 3-4 realnych koleżanek mam kilkanaście wirtualnych. Rozumiemy się doskonale, każda dąży do jak najmniejszej wagi. To staje się obsesją. Łamanie regulaminu - pisanie o chorobach, konieczności spożywania odpowiedniej liczby kalorii, o złym samopoczuciu jest karane wykluczeniem. Nie ma między nami żadnych ograniczeń i barier wiekowych. Możesz mieć 13, możesz mieć 25 lat. Nie ma znaczenia, liczy się wspólny cel. We wrześniu jest już tragicznie. Ważę tylko trochę ponad 30 kilogramów. Przy 166 centymetrach wzrostu. Pierwszy raz zaczynam czuć się go